Op zondag 1 oktober zaten op vier gemeentelocaties van BCC Nederland de gemeenteleden verwachtingsvol klaar in hun eigen zalen voor een samenkomst met online interactie tussen de vier gemeenten.
Vanaf ’s ochtends vroeg stonden de techniekteams paraat om de verbinding tot stand te brengen. Even leek de techniek ons in de steek te laten, maar dat werd gauw opgelost. De samenkomst begon met een streaming van de toespraak van nationaal voorganger Jan-Hein Staal.
“Leven en heersen over de zonde”
Jan-Hein Staal schilderde ons voor ogen dat er vanuit de hemel een intens verlangen is dat er een einde komt aan de zonde. Er komt een dag dat er een nieuwe aarde en nieuwe hemel is, waar geen zonde meer is. Hij las onder andere voor uit de brief van Paulus aan de Romeinen, hoofdstuk 5:
“Want als door de overtreding van de ene, de dood geregeerd heeft door de ene, veel meer zullen zij die de overvloed van de genade en van de gave van de gerechtigheid ontvangen, in het leven regeren door de Ene, namelijk Jezus Christus.”
Romeinen 5:17
Zoveel mensen lijden onder de zonde. Daarom zond God zijn eigen Zoon als mens naar de aarde, met een menselijke wil en een vlees aan dat der zonde gelijk (Romeinen 8:3). Doordat Hij in dat vlees de zonde heeft overwonnen – dat wil zeggen, altijd zijn eigen wil opgaf om Gods wil te doen – kunnen ook wij bevrijd worden van de zonde en als kinderen van God leven en als koningen heersen over de zonde. Zulke mensen zullen eenmaal tot zegen worden voor de hele schepping: “Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God.” Romeinen 8:19.
Onze geloofsgrondslag
Interactie tussen de BCC-gemeenten
David Nooitgedagt uit BCC West-Nederland bekrachtigde deze toespraak en sprak erover dat de zonde bestaat in hoogmoed: weerstand tegen Gods wil, en dat we vrede met God krijgen, met God verzoend worden, als we die weerstand opgeven. Daarna schakelden we over naar BCC Twente, waar we van een groep moeders een lied hoorden, met aansluitend een aantal geloofsgetuigenissen uit deze groep. Vervolgens zagen en hoorden we bijdragen uit achtereenvolgens Gelderland en Groningen, om weer in West-Nederland te eindigen.
Eensgezind en hecht aaneengesmeed
Het was indrukwekkend om te merken hoe er met de bijdragen uit de verschillende gemeenten verder werd gebouwd op wat aan het begin van de samenkomst als boodschap was neergelegd. Het geheel functioneerde als een samenkomst met één gemeente: eensgezind in het spreken, hecht aaneengesmeed, één van denken en één van gevoelen, zoals Paulus de Korinthiërs vermaant (1 Korinthe 1:10). We weten ons verbonden in het verlangen van eenieder om Gods wil in zijn leven te doen. In de verschillende getuigenissen klonk dat verlangen door, zoals we ook samen zongen uit lied 242 van Wegen van de Heer: “Vorm naar Uw beeld mij, o God. Buig en vorm mij, help mij te doen naar ’t gebod.”
Plaatselijk programma
Anderhalf uur lang was het net of we live met de hele gemeente Nederland bij elkaar zaten, en toen de uitzending afgelopen was, hadden verschillende gemeenten plaatselijk een lunch georganiseerd of mensen namen hun eigen lunch mee. Dat gaf gelegenheid om elkaar te spreken in een opbouwende en gezellige atmosfeer.
